Prom na Wiśle w Nowym Korczynie

Podjęta decyzja na szczeblu samorządów wojewódzkich Małopolski i Świętokrzyskiego o budowie stałej przeprawy mostowej wcielana jest w szybkim tempie w życie. Rozpoczęta w drugiej połowie marca br. o wartości około 54 milionów złotych przez wykonawcę Intercor z Zawiercia ma być w zakresie budowlanym przekazana inwestorowi do 30 października 2020 roku. Most w Nowym Korczynie będzie miał około 680 metrów długości i będzie miał 13 przęseł. Na dojeździe do niego po stronie świętokrzyskiej ma powstać nowoczesne rondo drogowe ułatwiające przejazd drogą krajową 79 Kraków – Sandomierz.


Kosztami robót budowlanych podzieliły się oba samorządy - województwo świętokrzyskie – 28 001 082,09 złotych brutto, województwo małopolskie – 25 717 788,69 zł brutto.

Inicjatywa tej inwestycji powstała  już w roku 2007 ale jakoś nie mogła przebić się do realizacji mimo podpisania przez oba samorządy porozumienia intencyjnego.

Dziś widać już skutek twardej decyzji – budujemy most !. Odciąży on przeprawę mostową w Ratajach na drodze krajowej 73 Kielce – Tarnów a co za tym powinna, zgodnie z zakładanymi efektami przy planowaniu działań pobudzić aktywność gospodarczą tego terenu.

Przyzwyczajeni od tylu lat do promu transportującego ludzi, samochody – jakoś dziwnie przychodzi myśl, ze już niedługo zniknie z obrazu nowokorczyńskiej codzienności. Idzie nowoczesność ale sentyment do tego miejsca, osób, które obsługiwały przeprawę poświęcając jej całe swoje zawodowe życie pozostanie. Liczymy, że ostatni rejs promu Nowy Korczyn – Borusowa będzie uhonorowany przez samorządy wojewódzki, powiatowy i gminny czymś specjalnym  – to się temu wyjątkowemu miejscu należy.


Przypomnijmy - przeprawa promowa funkcjonuje tu od zakończenia II WŚ kiedy 8 września 1939 roku przed południem został przez saperów polskich wysadzony w powietrze istniejący most aby zatrzymać pancerne zagony niemieckie. Wcześniej bo 7 września wysadzony został most w Ratajach z tego samego powodu. Początkowo, podczas wojny po wysadzeniu mostu transportowano ludzi łodziami i były to stałe połączenia między oboma brzegami Wisły. W początkowym okresie po wojnie zorganizowania przeprawy promowej prom umocowany był dwoma linami na linie głównej zatopionej w nurcie rzeki. W  latach  50-tych podniesiono linę główną na stalowe słupy gdyż przeszkadzała w swobodnym przepływie barek wodnych (wówczas kiedy płynął zestaw musiano ją opuszczać głębiej) i tak pozostało do dnia dzisiejszego.

tekst i foto: Robert Gwóźdź